BOLIVIA !!!!!!!!

Hallo,

Ik heb Bolivia ondertussen al een tijdje verlaten maar er ontbreken hier en daar nog stukken uit het reisverhaal dus die gaten vul ik hier even op.

Tijdens rondreizen in een land zijt ge bijna verplicht om de grote steden aan te doen. Persoonlijk ben ik geen fan van steden (tijdens het reizen) en dan vooral niet van de grote maar in Bolivia waren er enkele aangename. Een korte omschrijving per stad volgt hieronder.


Nuestra senora de La Paz.

La Paz is gebouwd in een 500 meter diepe kuil in de altiplano.  Op 3600 meter hoogte (laagste punt van de kuil) hangt hier niet veel zuurstof in de lucht. De aanwezige zuurstof wordt verdrongen door uitlaatgassen. Dit gecombineerd met een hoop stijle straten maakt het wonen in, of het bezoeken van La Paz hard labeur.

Wat dit tot mijn favoriete stad maakt is dat alles hier traditioneel is. In de meeste hoofdsteden van niet westerse landen, is de westerse invloed overduidelijk. In La Paz niet. Het merendeel loopt hier nog in traditionele kleren rond, er zijn geen supermarkten, starbucksen of 25 mcdo's. In de kleine winkeltjes en eetstandjes langs de weg wordt ge behandeld alsof ge een Boliviaan waard. In de meeste landen en steden proberen de locals uw goedgevulde portefuille zo snel mogelijk te ledigen. In Bolivie in het algemeen en vooral in La Paz is dit concept gelukkig nog niet doorgedrongen.

In totaal was ik hier 5 keer: Sucre -> La Paz -> Coroico -> La Paz -> Rurrenabaque -> La Paz   -> Choro trek - La Paz -> Huayna Potosi -> La Paz. En al de keren waren aangenaam. 

Misschien iets minder aangenaam tijdens carnaval. Carnaval in Bolivie komt op het volgende neer: De hele dag trekt een lange stoet van gekke fanfares en dansende verklede mensen tergent langzaam door de straten. Dit is echter maar bijzaak. Het hoofddoel van carnaval is om grote water- en schuimgevechten te houden. Als gringo zijt ge natuurlijk een geprefereerd doelwit voor de jongeren. Dus na een paar keer volgespoten te zijn dacht ik: "Koop ook een spuitbus zodat ge u kunt verdedigen, Tom". Slecht plan.

Bolivianen zijn klein.

Witchmarket met gedroogde alpaca en gekke kruiden tegen impotentie en  dergelijke

Carnavalstoet: In de regen waterspellekes spelen.

De voornaamste reden waarom er niet veel steden beschreven worden in deze blog is omdat er in steden op stap gegaan wordt. Hier zijn natuurlijk geen foto's van en de verhalen kan ik hier slecht in de detail gaan beschrijven.

Sucre.

Sucre lijkt niet bij Bolivie te horen. Mooi stadje, goed georganiseerd, niet chaotisch. Ideaal om een weekske te relaxe, karoake talenten bij te schaven of taalcursussen te volgen.

Coroico.

Deze 'stad' ligt op 3 uur rijden van La Paz. La Paz = 3600 meter hoog, koud en druk. Coroico ligt midden in de 'high jungle'. Een wereld van verschil op gebied van mensen, klimaat, natuur maar toch maar een klein stukje van elkaar...

In totaal ben ik hier 3 keer geweest. 1 keer met mountainbiken, 1 keer tijdens het liften en 1 keer tijdens de choro-trek. Dat volstaat ruimschoots.

Het is ook een soort toevluchtsoord voor Argentijnse linkse rakkers. Hoe herkent ge een Argentijnse linkse rakker: Hij probeert u armbandjes te verkopen, heeft een gitaar bij, een termosfles met water en heeft een stuk van zijn haar afgeschoren. Hangt meestal ergens op het centrale plein rond, te wachten tot het donker is om dan te gaan wildkamperen. Toffe mannen.

Rurrenabaque.

Dit ligt in de jungle en hier gelden andere regels en gebruiken dan in de rest van het land. De mensen zijn gemiddeld precies ook wat vrolijker maar volgens mij is de vrolijkheid van mensen recht evenredig met de temperatuur en de hoeveelheid regen die er valt in een gebied. Zo was de vrolijkste Rus die ik ooit ben tegengekomen nog altijd een stuk minder vrolijk dan de meest pessimistische Afrikaan die ken.

Activiteitjes her en der.

1. Mountainbiking Death Road

Dit is de weg van La Paz naar Coroico. Jaarlijks storven hier tot voor kort een 100 mensen per jaar. Tegenwoordig hebben ze een nieuwe weg en wordt de oude weg enkel door locale bewoners gebruikt en door mensen zoals ik, backpackers die voor een spotprijs het traject op een mountainbike kunnen doen, downhill. Zeer plezant maar niet bijzonder gevaarlijk. De weg is zijn naam dus niet meer waardig. 
Dit is 1 van vele death roads in Bolivie. Elke dag ziet ge buscrashen met doden in het nieuws. Meestal wel te wijten aan zatte chauffeurs.

Mijn remmen waren om de 20 minuten 'OP'. Volgens de gids was ik te dik.

2. Dinosaurussporen bij Sucre

Als ge goed kijkt kunt ge de sporen zien op deze bijna verticale wand. 

3. Rotsklimmen bij Sucre

4. Zipline in Rurrenabaque

5. Lake Titikaka

Hier zouden de Inca's zijn begonnen met hun rijk uit te bouwen. Titikaka is het hoogst navigeerbare meer ter wereld. Dit wil zeggen dat het meer groot is en vrij hoog is. Het is zeker niet het hoogste meer ter wereld, laat dat duidelijk zijn. Allemaal mooi maar niet spectaculair indrukwekkend. 

Baas van isla del sol

Enkele feiten-bevindingen en eigenaardigheden in Bolivia:

• Er rijden hier geen auto's rond. Enkel taxi's en bussen. De officieze verkeersregels zijn  gebaseerd op de wet van de grootste en voorhang van vanvoor. Hierbij wordt de claxon naar hartelust gebruikt. Voetgangers zijn zwakke weggebruikers en moeten dus proberen de sterkere te ontwijken. Roetfilters zijn nog niet tot over de bergen geraakt.
• Eenmaal per maand kunnen de mensen gratis levensmiddelen afhalen bij de gemeente. Dit wordt georganiseerd per beroep. Zo zag ik in La Paz een lange rij politie- en legermannen aanschuiven voor 5 liter frituur-olie.
• De gebouwen in La Paz zijn bijna allemaal maar half af. Dit komt blijkbaar doordat er minder tax wordt geheven op niet-affe woningen. Dit maakt de stad niet bepaald mooier.
• Het openbaar vervoer is spotgoedkoop maar met reden. Ze proppen de busjes tot boven toe vol met mensen, dieren, babies. Record: 24 personen ( inclusief mezelf en 2 babies), een hond en een kip in een minibusje met capaciteit voor 14 personen. De bussen en busjes zelf zijn afdankers van landen als China.
• Mijn eerste maaltijd in Bolivie was kip met droge frieten, droge witte rijst en droge pàsta. Ik dacht dat dat gek was maar achteraf blijkt dat dit het nationale gerecht is. De Boliviaanse keuken is dus geen reden om op de vlieger te stappen.
• Bier is slecht in Bolivia. Als verwende Belg vind ik het bier overal waar ik kom slecht maar Bolivia is extreem. Pacena heet het spul. Eerst proeft het alsof de pint al 2 dagen staat te verschalen en dan, na een halve seconde ontploft er een aciet-explosie in uw mond die u instant doet boeren. 2 pinten en ge zit vol. 
• Het wandeltempo van de mensen op straat is ongeveer 1.5 km/h.

Bolivie was wat ik mij van Zuid-America had voorgesteld. Ik heb mij dan ook bijzonder goed geamuseerd, vette activiteiten gedaan, onvergetelijke mensen ontmoet (zowel local als gringo) en dit met een veel kleiner budget dan in patagonie. M.a.w Bolivie staat op kop in het landenklassement.

Ik kan ook melden dat Peru die eerste plaats niet in gevaar gaat brengen want ondertussen ben ik al bijna uit Peru.  Er komen dus nog een paar updates. 

Veel sneeuwruimplezier!